Weekend in Taipei

Weekend in Taipei is een nieuwe actiethriller geregisseerd en deels geschreven door George Huang. In de jaren 90 heeft hij twee eerdere films geregisseerd, maar zich sindsdien meer teruggetrokken tot tv-film en serie regisseur. DEA-agent John Lawlor (Luke Evans) werkt aan de zaak, om de corrupte zakenman Kwang (Sung Kang) zijn verkeerde zaken meer openbaar te maken, zodat hij opgepakt kan worden. Als hij voor een weekend weggaat, komt hij door zijn voormalige partner Joey (Lun-Mei Gwei) toch weer in aanraking met Kwang en zijn corrupte zaken. Zo lijk door hun eerder contact alles voorbestemt te zijn geweest zodat ze gezamenlijk Kwang zijn verkeerde zaken kunnen proberen te beëindigen.

Met deze film lijkt George Huang een comeback proberen te maken als filmregisseur. Hierbij krijgt hij wat hulp van Luc Besson, die aan het verhaal van de film heeft meegewerkt en deze verder ook deels geproduceerd heeft. George Huang zijn comeback had misschien meer succesvoller kunnen zijn geweest als Luc Besson hem ook wat meer als mederegisseur had geholpen, want zelfstandig is hij wel met een wat rommelige film geëindigd. Het verhaal is namelijk aan de rommelige kant en heeft wat langdradige en herhaaldelijke momenten. Hierdoor neemt het tempo van de films wat af en lijkt het wel alsof je naar een week in Taipei zit te kijken in plaats van een weekend. Verder is het ook wel aan een voorspelbare kant en lijkt het wat kritische details te missen. Zo wordt een personage uit een auto getrapt, maar deze is de volgende scène is deze ook ineens verdwenen, omdat die al op de vlucht is voor de ander. George Huang weet de film op momenten wel mooi in beeld te brengen en de locatie mooi in beeld te brengen, maar hier heeft hij helaas ook wel wat rommelige kanten. Zo komt het over alsof je door vakantiefoto’s van iemand zijn reis in Taipei zit te kijken, maar deze er te gehaast doorheen probeert te gaan, om alles even snel te tonen. Omdat hij een comeback probeert te maken als regisseur lijkt George Huang wel wat ervaring als regisseur te zijn verloren, om zijn castleden goed te sturen. Hierdoor komen sommige soms wat stijfjes over, lijken ze hun teksten gewoon op te lezen of kijken ze nog wat in de cameralens. IK geef de film als cijfer een: