Knox Goes Away

Knox Goes Away is en nieuwe misdaadthriller geregisseerd door Michael Keaton, die zelf ook de hoofdrol in de film speelt. Na The Merry Gentleman uit 2008 is dit pas de tweede film die hij geregisseerd heeft. Huurmoordenaar John Knox (Michael Keaton) leert dat hij aan de ziekte van Creutzfeldt-Jakob lijdt, een zeldzame vorm van dementie, die snel steeds erger wordt. Als zijn vervreemde zoon Miles (James Marsden) dan na een criminele daad hem om hup vraagt, besluit Knox zijn laatste, gezonde, heldere tijd te gebruiken, om zijn zoon te beschermen tegen de justitie.

Deze film toont goed hoe erg dementie is en speelt in op een unieke vorm van dit ziektebeeld. De film toont zo goed hoe vervelend het kan zijn, om door dementie steeds meer snel te vergeten. Dit is in deze film wel licht wat speels gedaan, omdat het om een criminele huurmoordenaar gaat, die zich dingen steeds minder weet te herinneren. Aan de andere kant weet hij zich andere, die meer van vroeger zijn dan nog wel te herinneren. Hierdoor kan de film wel actueel, maar ook wat vaag overkomen. Dit is waarschijnlijk wel zo gedaan, om de gevolgen van dementie te tonen. Als je het verhaal alleen goed blijft volgen kan het helaas wel wat voorspelbaar blijven op wat kleine wendingen na. Michael Keaton levert ook goed acteerwerk als een sluwe crimineel, die zijn geheugen wel steeds meer begint te verliezen. In sommige scènes toont hij voor een lange tijd realistisch een verbaasde, of onbegrijpende blik wanneer hij even niet meer lijkt te herinneren waar hij nu precies mee bezig was, of mee bezig wil gaan. Al Pacino levert verder ook goed acteerwerk, maar dan meer als een cameo rol van een oudere crimineel, die Knox probeert te helpen terwijl zijn geheugen minder begint te worden. Ik geef de flm als cijfer een: