Beetlejuice Beetlejuice

Beetlejuice Beetlejuice is het vervolg van de eerste Beetlejuice film uit 1988. Dit vervolg is weer geregisseerd door Tim Burton, die ook het eerste deel heeft geregisseerd. Na een tragisch verlies in de Deetz familie komen de familieleden weer samen in Winter River. Lydia Deetz (Winona Ryder) is sinds haar laatste tijd in Winter River opgegroeid tot een volwassen vrouw en moeder van haar dochter Astrid (Jenna Ortega). Toch is ze nog steeds getraumatiseerd door haar ervaring met de bedriegende geest Beetlejuice (Michael Keaton), helemaal nu ze weer terug is in Winter River. Wanner Astrid per ongeluk in het hiernamaals beland, moet Lydia haar jeugdtrauma trotseren en Beetlejuice weer oproepen, om met zijn hulp Astrid terug te krijgen naar de mensenwereld. Alleen als ze Beetlejuice na al de jaren kan vertrouwen blijft de vraag.

Na 36 jaar hebben ze eindelijk een vervolg gemaakt van de eerste Beetlejuice film. Tim Burton wilde dit vervolg dan ook alleen maken als Michael Keaton terug zou keren als het titelpersonage, waar hij in 2014 mee akkoord is gegaan. Naast het terugkeren van dezelfde regisseur en wat castleden heeft dit vervolg wel een ander schrijversteam. Dit valt helaas wel aan de film terug te zien, want dit vervolg bevat teveel verschillende verhaallijnen met teveel verschillende personages. Hierdoor is dit uiteindelijke vervolg wel wat rommelig geworden en blijft het soms lastig, om alles goed te kunnen volgen. Als hier beter naar was teruggekeken, hadden ze misschien wat van de onnodige, of meer losstaande verhaallijnen uit deze film kunnen hebben gehouden, of hebben bewaard voor een mogelijk vervolg, of voor een eigen films. Tim Burton weet wel creatief wat van zijn fantasie ideeën in de film te verwerken. Zo heeft hij net zoals bij het eerste deel zoveel mogelijk gebruik proberen te maken van praktische effecten zoals acteurs in kostuums, make-up en verder stop-motion en klei-animatie. Toch gebruikt hij wel wat CGI in deze film. Deze meer technologische effecten vallen wel wat op naast de praktische effecten en lijken soms meer uit een andere film te komen, want deze hebben toch een soort andere sfeer. Het acteerwerk wordt goed neergezet door de terugkerende castleden en wat van de nieuwe castleden. Door de hoeveelheid aan rommelige verhaallijnen krijgt alleen niet iedereen evenveel tijd om wat met hun rollen te doen. Net als in het eerste deel heeft Michael Keaton, ondanks het spelen van het titelpersonage, ook niet zoveel tijd in dit vervolg. Gelukkig weet hij de meeste van zijn scènes wel weer op een gelijke, en herkenbare manier neer te zetten. Zo weet hij afgezien van de andere personages en verhaallijnen de film wel te stelen als de kern van de film. Winona Ryder zet haar rol ook weer goed neer, maar speelt wel een andere soort personages in dit vervolg dan de meer goth meid die ze in het eerste deel speelde. Ik geef de film als cijfer een: