Challengers

Challengers is een nieuw romantisch sport drama geregisseerd door Luca Guadagnino, regisseur van Call Me by Your Name en de Suspiria remake van 2018. De voormalige sterren tennisspeelster Tashi (Zendaya) moet na een handicap zelf stoppen met het tennisspelen. Wel kan ze verder in de tenniswereld als coach. Zo is ze de coach van Art Donaldson (Mike Faist), die ze helpt met het voorbereiden van een tenniswedstrijd tegen Patrick Zweig (Josh O’Connor). Patrick is naast Art, zijn tegenstander ook zijn voormalige, beste vriend. Verder was hij ook nog de ex-partner van Tashi. Hierdoor ontstaat er een ongemakkelijke sfeer tijdens de tenniswedstrijd en de voorbereiding hierop door de vele, onderlinge passie en geschiedenis van het drietal.

Deze film toont goed hoe een onderlinge passie mensen samen kan brengen, maar ook even goed uit elkaar weet te drijven. Zo verbroederd de gezamenlijke passie, die mensen met elkaar delen. Aan de andere kant kan er ook onderlinge competitie ontstaan tussen mensen, waardoor dit ze tegen elkaar kan opzetten, of uit elkaar kan drijven. In de film springt het verhaal van momenten uit het nu, naar terugblikken uit het verleden, of vooruitblikken naar de toekomst van de drie hoofdpersonages. Door deze verschillende verhaallijnen leer je de personages beter kennen en begrijp je meer waarop ze sommige keuzes maken, of hebben gemaakt. Wel wordt er wat te veel heen en weer gesprongen in de tijdlijnen, waardoor je soms wel uit het verhaal gehaald kan worden. Wanneer ze weer even voor een korte tussen scène naar een klein moment gaan, die snel tussen de tijdlijnen afspeelt. Met wat minder van deze korte scènes en slow motion momenten, had de film een mindere lage speltijd kunnen hebben gehad. Zo had de uiteindelijke, lange speeltijd van de film wat korter kunnen zijn geweest. Wat goed helpt met het overbrengen van de verschillende momenten in tijd, zijn de passende make-up, kleding en haarstijlen van de acteurs. De drie hoofdrolspelers weten samen de film ook goed te dragen. Zendaya, Mike Faist en Josh O’Connor komen goed over als een romantische drieling, die een gezamenlijke passie voor elkaar en tennis delen. Zo weten ze elkaar goed te sturen, maar ook te beïnvloeden. Deze film is ook vermakelijk voor fans van de tennissport, maar gaat alleen niet altijd over de sport zelfs. Er wordt ook veel tijd besteed aan de drie personages en hun onderlinge relaties. De tennis scènes worden wel mooi en creatief in beeld gebracht. De camera toont zo goed de manieren waarop de tennisspelers de sport op hun eigen manier spelen. Soms wordt zelfs in beeld gebracht waar de tennisbal zich bevindt en hoe deze heen en weer wordt gespeeld bij de tennis scènes. Wel zit er een aparte muziek of soundtrack keuzes bij sommige van deze scènes. Ik geef de film als cijfer een: